Hakikatte, isa ve tanrı, sonu biliyorlardı. isa mesih havarilerine sürekli akıbeti hakkında bilgi veriyordu. Sonunun ölüm olduğunu biliyordu çünkü tanrı onu tüm insanlığın suçlarına karşılık bir kurban olarak, tanrı kuzusu diye nitelendirip gondermişti. insanoğlu adem ve havvadan olduğu için gunah fıtratı ile doğarken, tanrıdan olan isa, bir karıncayı bile incitmemiş, hastalara şifa vermiş, hiç evlenmemiş, hiç varlık sahibi olmamıştır. Halen daha kutsal ruhun esinine nail olamayan havarileri, öğrencileri bile ondan çoğu zaman şüphe duymuş, canlarının derdine düşmüştür. Nitekim isa mesih, bir çocuğa ihtisamlı süleyman mabedini gösterip "bunları görüyor musun, hepsi yok olacak" dediği için yahudiler tarafından yakalanıp romaya hakaret ediyor diye iftira atılıp çarmıha gerilmiştir. (Bugün süleyman tapınağı yok olmuş durumdadır) .