isa çarmıhtayken, "Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin!" demiştir. Bu, zeburda 22nci mezmurdur. Daha roma zulmü ve çarmıh yokken mesihin ölümü burada yazar.

Mez.22: 1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

Mez.22: 2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

Mez.22: 3 Oysa sen kutsalsın, israil'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.

Mez.22: 4 Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.

Mez.22: 5 Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.

Mez.22: 6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, insanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.

Mez.22: 7 Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,

Mez.22: 8 "Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!"

Mez.22: 9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
Mez.22: 10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.

Mez.22: 11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.

Mez.22: 12 Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

Mez.22: 13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.

Mez.22: 14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

Mez.22: 15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.

Mez.22: 16 Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

Mez.22: 17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

Mez.22: 18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.

Mez.22: 19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!

Mez.22: 20 Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

Mez.22: 21 Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!

Mez.22: 22 Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:

Mez.22: 23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey israil soyu, O'na saygı gösterin!

Mez.22: 24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

Mez.22: 25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.

Mez.22: 26 Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!

Mez.22: 27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.

Mez.22: 28 Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.

Mez.22: 29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.

Mez.22: 30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.

Mez.22: 31 O'nun kurtarışını, "Rab yaptı bunları" diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.