Üç senelik süre geçti. Ben Lizzie ile evlendim. Babam eski mahallesinin azıcık arkasında bir dükkan açtı yeni. Silah dükkanı. En iyi bildiği iş zaten. Açelya ile yollarımızı benim ona evlilik teklifimin ardından bir sene sonra ayırdık. O tek başına zütürmeye çalıştı kulübü ama iki sene sonra batmış. Dingilin biriyle evlenmiş. Biz ise ayrılırken ki aldığımız paylar ile yeni kulüp açtık. Bu sayede yine garip babama para yollayabiliyordum. O adamın hakkını bu şekilde ödediğimi düşünüyorum.
Beni tedirgin tuhaf olaylar olmadı değil tabii. Açelyayı unutamadım. O dingil ile ne yapıyordur diye düşünmeden kendimi alıkoyamıyorum fakat bunun Lizzieye haksızlık olduğunu da biliyorum. Ve bu koku. Burnumu sızlatan bu tuhaf koku. Nedir bilinmez ama başımıza bela geleceği belli. Her yerden duyulmayı nasıl başarıyor? Bu nasıl bir bela. Hiç bilmiyorum. Aslında hiçbir şey bilmiyorum. Şu iki durum hariç Açelyayı unutamam, Lizzieyi bu duruma kurban etmem. Ben iyi bir adamım.