13 ocak tarihinde beyler, yine Bingöl çok soğuk ve aşırı derecede yoğun yağışı var.-20 dereceyi görüyoruz..O dönem yine birer saat nöbet tutulmaya devam ediliyor.
O yüzden 9-10 nöbetini tutmak amacıyla doldur-boşalt istasyonunda komutanı bekliyoruz. Doldur-boşalt istasyonu, karakol kapısından çıkar çıkmaz, sağda 20 adım ötede.
Dışarıda yoğun kar yağışı ve tipi olduğu için nöbetçi assubay karakoldan dışarı çıkmayarak, uzaktan bize seslenerek doldur-boşalt yaptırıyor.

"Kurma kolu çek bırak, emniyeti aç, tetik düşür, emniyete al,şarjör tak.."

Yerde neredeyse 1 metreye varan kar olduğu için insan yürümekte zorlanıyor. Bundan dolayı da tüfeğin askı kayışını omzuma asıp, karda penguen gibi yamuk yumuk yürüyerek
nöbet tutacağım mevziye ilerliyorum. Mevziye vardığımda tüfeği omzumdan çıkarıp elime alayım derken, Allah sizi inandırsın kafama sıkmayı bile düşünmüştüm,bir bakıyorum ki
şarjör yok dıbına koyayım. Yoğun kar yağışı ve şiddetli rüzgardan dolayı, doldur boşaltı alel acele yaptıran nöbetçi assubay da,ben de bunu farkedemiyoruz ama,ben
soğuktan doğru dürüst tutmayan ellerimle şarjörü yuvasına adam akıllı sokamadığım için şarjör yolda mevziye doğru ilerlerken karın içerisine düşüyor.
Bunu gider gitmez farkettiğim için, nöbet tutmuş olduğum kuledeki telefonla santrali arayıp nöbetçi assubaya bağlamasını istedim. Durumu izah ettim. Benim yerime
idareten bir asker yollayacağını, benim de şarjörü hemen bulup kendisinin yanına gelmemi istedi.