yaşlı adamın gidişini izledim gözümden kaybolana kadar bi an olsun onu öldürmeyi aklimdan bile geçirmedim bi ayağı çukurda olan insanlara zarar vermek hoş olmazdi, karnım kurt gibi açtı camiiyi terk edip şehir merkezine doğru yürüyüş yapmaya başladım kan revam icindeyim terim soğumaya başlamıştı ki ellerim sizliyordu kaldırım taşını öyle sert tutup vurmustum ki adamin kafatasına ellerimin içi soyulmuştu hızlı adimlarla ilerkenken etraf kalabaliklasmaya başladı insanlar dik dik bana bakıyor, goremeyenlerin arkadaşları gösteriyor parmaklariyla ama umrumda bile değildi gördüğüm ilk donerciye girdim üst kata çıktım elemanin gelip sipariş almasini beklerken buranin cok kalabalık olduğunu fark ettim insanlarda beni fark etti ve öyle bir sessizlik oldu ki neredeyse korkudan altina sıçan kizlarin kalp atışlarını duyuyordum ustum başım kan revan içindeydi garson yanimdan gelip gecti benden siparis almadi sanirim beni fark etmedi yine gelmesini beklemeye koyuldum merdivenlerden çıktı bana bakti ve bir tepki vermedi sonra ise