hayal kuruyorum ve hayalimdeki şey ile konuşuyorum bunu istemsiz bi şekilde farkına varmadan yapıyorum bi an kendimi kurduğum hayalin içinde buluyorum gülüyorum kahkahalar atıyorum ve sonra gerçek olmadığını fark ediyorum \"lan ben napıyorum ne lan bu hal\" diye kendime gülmeye başlıyorum.

Bu olanlar 18 yaşımda başladı 22 oldum ve hala devam ediyor bazen insanlar ile diyalog halinde iken yine bi hayale kapılıyorum ve gülmeye başlıyorum ve karşımdaki insan ise anlattığım şeylere gülüyor sanıyor çok garip bi şey lan böyle olmak aşırı hayal kuran bir insanım bazen hayallerim öyle muhteşem oluyor ki benim için öyle tüylerim diken diken oluyor yaşıyorum lan bildiğin.

Bi gün sokakta yürürken yine kafamda bi senaryo yarattım ve gülmeye başladım insanların içinde kendi kendime sonra ağzımı kapattım anlamasın kimse diye

Panpalar sizce pgibiyatriye falan gitsem mi iyice can sıkıcı olmaya başladı ama eğlenceli

edit: tanı koyuldu "maladaptive daydreaming" adında hastalık sayılmayan bi manyaklıkmış. 11deliklitokmak adlı yazar sağolsun.