Üniversite son sınıfım yıllarca takıldığım insan yerine koyduğum yurtta aynı odayı paylaştığım yeri geldiğinde bi çok şeyimi paylaştığım adamın bana davranış şekli zoruma gidiyo dıbına koyayım.. Gönül diyo ki gibleme onu ne hali varsa görsün ama olmuyo işte aynı odadasın her an yüz yüzesin sonracıma sınavlardada işime yarıyo yeri geliyo bilmediğim konuları anlattığı oluyo vs vs. Şimdi diyceniz ne yaptı bu adam sana ne güzel anlamadığın konuyu bile anlatıyo sana derdin ne diye. Sorun şu ki adamın ruh hali mutlu ise bi sorun yok bi tartışma olmadığındada sorun yok ama adam bişeye kızdımı tersler gibi cevaplar veriyo benim ne düşündüğüm önemli değil onun için yani.. Üstte bahsettiğim sebeplerden ötürü küste kalamıyorum o zaman daha çok surat yapıyo afra tafra yapıyo iyice çekilmez hale geliyo. Kısacası bu elemanla anlaşabilmen için her dediğini yapıp dediklerinede ses çıkarmaman lazım ona göre dünya kendisinin etrafında dönüyomuş gibi davranıyo bide muhakkak her şey hakkında bi fikri oluyo bilsede bilmesede, üstüne öne sürdüğü fikri haksızmıyım diye onaylattırıyo birde asla hatasını kabullenmiyo böyle tuhaf bi eleman... Kendisi de anlatıyodu çocukken çok fazla el bebek gül bebek büyütüldüm diye büyük ihtimalle bundan dolayı böyle davranıyo elimden de bir şey gelmiyo. Tek avuntum okulu bitirmek ve onla temelli bağlarımı koparmak