ben 2017de denedim, ölümün kıyısından döndüm, o son anında gelen yaşama içgüdüsünü birebir tecrübe ettim. aileme ve gerçekten değer verdiğim birkaç kişiye ne kadar zarar verdiğimi gördüğümden beri pişmanlık içerisindeyim. gözümü açtığım her gün iki kolumda da olan izlere bakmak zorundayım.

hala depresyondayım, hala hayattan nefret edip, hayatı yaşamaya değer görmüyorum. hayatımda iki kişi kaldı, onlar da olmasa bir an dahi durmam, sadece daha kesin bir yöntem seçerim.

her gün "depresyon" diye üzülmek yerine içinde bulunduğum durumu kabul etmeyi öğrendim, bunu da sana tavsiye ederim. yaşın 16-17 falan ise hiç düşünme, ileride geçme ihtimali çok büyük.