Sende benim gibisin pampa, belki senin kadar degil ama bende kucuklugumden beri hep kaleci olurdum severdim kaleciligi (ppden anlasiliyodur zaten) kucukken sinifta oynarkende sokakta oynarkende kimse kaleye gecmek istemezdi ama ben bayiliyordum zaten. Karsi takimdaki cocuklar kaleci ben olmam diye kavga ederken ben rahattim zaten mevkimde. Ben en fazla okul icinde siniflar arasi turnuvada kaleye gecerdim ama onuda birakmak zorunda kaldim 3.ye kolu kiediktan sonra xd. Suan hala eski kalecilik yaptigim gunleri ozluyorum suan ise sadece arada bir arkadasla yaz zamaninda bi sahaya gidip oynuyoruz anca oyle kalecilik yapabiliyorum bide halisahalarda ama ondada koluma bisey olucak diye cok korkuyorum yeterince hasar aldi cunku. Ama cidden kaleciligi seven birinin hikayesini okumak guzel geldi pampa