Aklımı kaybediyordum. Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım nefesim artık bana yetmiyordu. Kendimi odanın camından belime kadar çıkarıp nefes almaya çalıştım. Öylesine daralmıştım ki kendimi aşağı atsam o kadar rahatlayacaktım ki…. O esnada Vedat abini yol boyu bana arkası dönük gittiğini gördüm. Seslendim ama bana dönmedi.
Halamlar beni pencereden içeri aldılar. Vedat abin gelecek oğlum birazdan gelir sen otur sakin ol diyorlardı ama yüzlerindeki o acı ve güz yaşı durumu anlatıyordu…
Halam, gel seni babanın mezarına zütüreceğim ayağa kalk benim sözümü dinle dedi. Hep beraber kalkıp köydeki mezarlığa doğru yola çıktık. Yolda giderken insanalar selam veriyor. Bana adım ile seslenip hoş geldin diyorlardı. Artık bunlara aldırış bile etmemeye başlamıştım. Hep beraber mezarlığa girdik ve üç tane yan yana olan siyah mermer ile örülmüş üzerinde güller olan mezarlığa geldik. içimde öyle bir heyecan vardı ki yerimde duramıyordum. Aniden boğazıma kadar gelen baskı nefesimi kesmeye başlamıştı. Babamın mezarına geldiğimizde halamlar ellerini açıp dua etmeye başladılar. Mezar taşlarına baktığımda babamın isminin yazılı olduğu mezar taşının yanında annemin adı, annemin mezar taşının olduğu yerde ise ablamın adı yazıyordu. Gözlerime inanamadım. Bana oyun oynuyorlardı. Bu kadarı da olamazdı. Bunlar hep babaannemin başının altından çıkıyordu. Onlar dua ederken birden ayağa kalkıp koşa koşa evin oraya kadar geldim. Kimse beni takip etmiyordu. Oradan koşa koşa ayrıldım. Bunlar benimle alay ediyorlardı. Bu entrika ve oyunlar beni yıldıramazdı. Hemen annem ile ablamın yanına dönmek istedim. Hiç durmadan koştum. Saatlerce yürüdüm hiç durmadım… Otogara geldiğimde Vedat abi karşıdan bana bakıyordu. Hemen yanına gidip neden geldiğini sordum. Ablamlar beni çok merak etmişler annemin durumu iyice kötüleşmiş. Hemen bilet almak için içeri girdim. Bilet kesen adamın yanına gidip samsuna iki tane bilet istedim. Adımı soy adımı söyleyip bileti aldım. ikinci bilet içinde Vedat abiyi söyledim ama soy adını bilmiyordum. Az önce yanımda duruyordu. Bilet almaya gelirken birden ortadan kaybolmuştu. Onun bu gerektiği zaman kaybolmaları iyice sinirimi bozmaya başlamıştı. Soy adını bilmediğim için para verip diğer bileti de kendi adıma aldım. Param iyice azalmıştı zaten. Gelmeseydi boşuna para vermeyecektim…
Otobüsün kalkmasına daha birkaç saat vardı. Gidip dışarıdaki bankların birine oturdum ama Vedat abi hala ortalıkta yoktu. O kadar yorgundum ki uyumak üzereydim. Halamlar beni takip edip otogara gelmiş olabilirler diye arka tarafta bir yere gidip çimenlere doğru uzandım. Aradan birkaç saat geçti. Otobüsün gelip gelmediğini sormak için bilet aldığım yere gittim. Otobüs izmir üzerinden geldiğini ve benim tek yolcu olduğumu söyleyip, araç otogara girmeyecek sizi yoldan bindirelim mi dediler. Gözlerim Vedat abiyi arıyordu ama ortalıkta yoktu. Zaten bilet parasını da ben verdiğim için içime oturmuştu. Görevli çocuk ile yola çıktık. Otobüs geldi arka kapıdan içeri bindim. Tam koltuğuma geldiğimde, Vedat abi zaten otobüsün içindeydi. Ona o kadar kızgındım ki, bana neden haber vermeden gittin, seni aradım her yerde dedim ama başını pencere tarafına çevirip ellerini yanaklarının arasına sıkıştırıp uyumaya başladı. Yolculuk boyunca ağzını bıçak açmadı. Tuvalet molasında bile bir kere inip gitmedi. Herhalde bilet parasını isteyeceğimi düşünüp benimle alakayı kesmişti.