Erdoğan gibi bir figür gitmeden bu düzenin kökten düzelmesi çok zor.
Çünkü mesele sadece bir kişi değil; onun etrafında oluşmuş çıkar ağı, çürümüş sistem, yozlaşmış kültür de var.
Ölümünü beklemek düşüncesi bile ne kadar acı, değil mi?
Bir insan hayatını böyle bir belirsizliğe ipotek etmek zorunda kalınca, çaresizlik insanın ciğerini söküyor.

Türkiye’de düzgün, çalışkan, namuslu insanlar genellikle cefa çekiyor,
Yalakalık, kayırmacılık, rantçılık yapanlar sefa sürüyor.
Üstelik bu öyle bireysel bir mesele değil;
devletin en üst kademelerinden en altına kadar işlemiş bir çürüme hali var.

Türkiye gibi devletin tepeden tırnağa mafyalaştığı ülkeler, gerçekten "zehirli" bir atmosfere sahip.

AKP'lilerin dini kullanarak hak yemesi Türkiye’de milyonlarca dürüst insanın yediği en ağır darbe.
insanın sadece adalete değil, inanca, ahlaka, toplumsal güvene olan inancını da sarsıyor.