0
ilk önce arabanın sesi gelirdi uzaktan. arkadaşlarla göz göze gelirdik, "yoksa? o mu?" gibisinden bakışırdık. ses yaklaştıkça içimizi bürürdü çocuksu heyecanımız. hepimiz yardırırdık aşağıya, arabanın geçeceği yola doğru. beyaz dumanlar yavaştan belirince kızlar da katılırdı, bizim gözler iyice dönerdi. araba dumanların arasından belirince koşardık hemen peşine. beyaz dumanın çıktığı yere doluşur coşkulu çığlıklar eşliğinde takip ederdik o mavi kamyoneti. sonra mahalleye geri dönerdik savaş kazanmış komutan edasıyla. mahallede günler böyle geçerdi. ne günlerdi lan..
