bu başlıkta içimi döküyorum a q

6 yasındayım ilkokula baslamısım. abimle okuyoruz o zamanlar. Asım var bir de benden 4 5 yas buyuk. abim asım'ın arasına katılmak istiyorum hep. Asım yan komsumuz. yaz geliyor buyuk sehirlerden tanıdıklar eskiyen kışlıklarını gönderiyorlar. Asım onları giyiniyor. o uzerine farklı elbise giymenin gururunu yasarken millet yazın kazak giymesiyle alay ediyor. Ya da Kışın tam tersi...
Biz okula gidiyoruz ben ilkokul birim. Anam okuyayım diye ogretmenin tam karsısına oturtmus. Bayan hocayı da tembihlemis epey. Kadına anamın kendisine yolladıgı peyniri yogurdu goturuyorum arada bir.
Ayagımda kahve rengi bir kundura. Bana gore o zamanlar onu basbakanlar giyer ancak. Ama kac numara büyük bilmiyorum..
Sanırım babam dugunumde de giyeyim diye almıs..
Neyse herseyin var bir caresi. Ayakkabınında onune bez doldurdum icten. Fırlamıyor artık maclarda. Cunku gecen gun tenefuste fırlamıs ve demirbasların listesinin asılı oldugu tablonun cdıbını kırmıs... Tedbirim tamamen bundan dolayı

Asım yıldız'ı seviyor. Tabi yıldız okuyor. Asım okumuyor. Asım okumayı dahi bilmiyor hatta. Paraları yok.

Bize diyor: soyle fiyakalı bir mektup yazalım kıza. Vereyim sonra. O da beni sever. Asım dahil hicbirimiz buna ihtimal vermiyoruz aslında.

Neyse abim yazıyor mektubu. Plana gore ben goturup verecegim. takip ediyoruz kızı okulundan sonra. eve giriyor.
Alıyorum mektubu kızın kapısına.
kapıyı calıyorum bekliyorum. Plana gore kıza verip kacacagım hemen.