0
daha sonra mekandan ayrıldık ve kankamı evine bıraktım. çevrede tanınan bi araca sahip olduğumuzdan mütevellit alkollüyken araçla gezmek pek tavrım değildir. ama o gün zincirimi kırmıştım. resmen polislerin önünden geçerken nanik yapıyordum. zütü yiyen varsa gelip durdursaydı beni? haa, yemezdi...
dükkanı kapattık ve eve geçtik. bu sırada ilk mesajımı atmak için uygun zamanı bekliyordum. ulan gibik kafam bunun zamanı mı olur at işte. her neyse. akşam yaklaşık 20.30 sularında mesaj salladım "çıkalım mı alıyım seni evinden".
gelen cevapta "oluur evi biliyosun ne de olsa" diyordu. tabii ki biliyordum amk evi. niye? çünkü lisedeyken yaklaşık 2 yıl çıkmıştım ve bu süre zarfında babasının kan grubu da dahil gereksiz her bilgiyi öğrenmiştim. bu yüzden evi bulmak zor olmadı.
