+1
aklım fikrim evdeydi. deli gibi jo'yu da düşünüyordum.jo'yu o gün dışarı çıkarmamış gezdirmemiştik. eşimi de düşünüyordum. tokatı attığıma pişman olmuştum.ama çocuğumuzun olmamasının sebebini beni olarak görmesi fena halde canımı sıkmıştı. kendimden emindim. benim yüzümden olamazdı. nasıl yani ya? aklım almıyordu. bunu bende ara sıra düşünürdüm.ama buna olanak vermiyordum. doktora gitmeyi bir istiyor bir istemiyordum. karar verdim eşimden gizlice doktora gidecektim. evet en kısa zamanda yapacaktım bunu. artık bu soruyla yaşamak istemiyordum.her türlü sonuca da hazırdım.
