pampalar size bi hikaye anlatasım var

ve işte o gün "bize gel dediğim gün". aklımda bi düşünce var, kanıma başka bir şey karışmış, o bildiğim damarımda fener gibi çakan aşk değil sadece başka bir şey var amk. "kurtul ondan" diyo. bu gece onunla seviş ve içindeki o duygunun bitmesini bekle.

şimdi düşünüyorum yine. aşk lan bu. biter mi bi gibişle, bu mudur yani bu kadar mı her şey. ama o gün inanıyorum buna nedense. içimdeki hesap kitap yapan ororspu çocuğu çıkıp dikiliyor karşıma, önünde koca bir hayat var diyor...

hem sonra düşünüyorum ulan diyorum. "şimdi bu hatun boşandı kocasından, geldi istanbula. bilmediği bir kent tanımadığı insanlar. sadece benim için gelecek buraya. ya diyorum biterse. yani ben onu öyle çok sevmişim ki artık idareten ilerlemez hiçbişey".
bunu düşünüp duruyorum.

dedim ya hesap kitap defterleri açılmış bi kere, içindeki o hesapsız delikanlı, hesap kitap bilmez ki. saf bi oğlan o kandırılır. kandırıyorum onu, bu gece olsun ne olacaksa. sonra biter kendiliğinden diyorum. o çocuk ölüm döşeğinde, inanıyo amk. beni bu iyileştirecekse tamam diyo.

ve ben şimdi düşündüğümde yine "beynimi gibiyim" diyorum