+1
kimi zaman düşümde anne ve babamla konuştuğumu görüyor ve aniden, henüz düşün etkisinden çıkmamışken, gerçekten ölmedikleri, tüm bunların bir hata olduğuna dair güçlü bir hisse kapılıyorum. işte karşımda canlı ve sağlıklı bir halde duruyorlar. babam nerdesin eşşolusu diyor, anem havanın sağuk olduğunu söyleyip boynuma atkı sarıyor. uyandığımda gerçeği hatırlyor ve yeniden yasa boğuluyorum. açıkçası içimde bir şey ölümden sonra yaşam olduğuna inanmaya hazır bir şekilde bekliyor. ortada güçlü bir kanıt olmadığı da umrumda değil amk.
