bir şakirt olarak inciye yazdığım şiir

katmak için bu hizmete pâk sineli bayları,
ekip kurup hanesinde içeceğiz çayları,
atmış günlü yaşayarak, otuz günlük ayları,
demlikte çay biter bitmez, inciye gireceğiz..

ekşi bizi bağlayamaz, ne lost ne nutella,
deseler ki baban ölmüş, bu günler size kara,
göz yaşı ve dualarla indirince mezara,
üzerini örter örtmez, inciye gireceğiz..

bu gün durma günü değil, terler aksa enseden,
bir deri-bir kemik kalsa içimizde her beden,
yorgunluğu ve yeteri kaldırarak türkçeden,
üçbeş lokma yutar yutmaz, inciye gireceğiz...

durduracak sebep midir, tufan veya zelzele?
ne yolların yarılması, ne gafilden velvele,
şartlar aman vermesede, çektik mi bir besmele,
kollar kanat tutar tutmaz, inciye gireceğiz

döküp döküp saçacağız, kimin var ise nesi,
ancak böyle değerlenir bir ömür sermayesi,
koşuşmaktan kesilirse birimizin nefesi,
sırtımıza atar atmaz, inciye gireceğiz

ey inci! biz şakirtlerin varsa sözlükte payı
bütün gün sözlükteyiz, bekleriz madalyayı,
zaten bizim muradımız yanında içmek çayı,
bardakta çay tüter tütmez, artık gitmeyeceğiz