insan

ne garip cidden... ne kadar derin duygular içinde olursa olsun, ne kadar ne biliyim acı çekiyo, aşk yaşıyo, seviniyo, üzülüyo olursa olsun mesela işeyebiliyo, sıçabiliyo... bunları erteleyemiyo... ne kadar garip di mi? ve sıçarken de bu çektiği acıyı düşünüyo ya da mutluluğunu... ulan bugün çok mutluyum sıçmayım o zaman diyemiyo...

ya da ne kadar değişik duygular içinde olursa olsun yine, bi sevişmeye bakıyo unutmak için... mesela kavga mı ettin abicim sevgilinle... gir yatağa bakayım, geçsin iki dakika zaman... başla sevişmeye... kaldı mı içinde o üzüntü, keder, sıkıntı? yok... anca inlemeler, şehvet geldi...

aslında böyle bakınca şizorfen bi yapıda gibi sanki... anlayamadığımız bir yaratık... ne biçim bi şeyiz ulan?

gibiyim böyle hayatı