0
devam...
ortaokul da bitti aynı ilçede. anadolu ve fen liseleri sınavı, meslek lisesi sınavı, devlet parasız yatılı sınavları ayrı ayrı yapılırdı o zamanlar.
ben hepsini kazandım. istanbula gittim. ergen üstü bir lise hayatım oldu. tüm sınıf öyleydik.
krafatımız düzensizce sallanmaz, ayaklarımızda spor ayakkabı olmazdı. saçlarımızı jole ile dikmezdik. ortadan ayırmak feci modaydı.
bazen anarşistlik yapıp saçlarımızı yanlardan ortaya doğru tarardık. sonra çok moda olmuş. olacağı belliydi.
çok şeyler yaptım. çok şeyler yaptık.
kötü yola gitmeyelim diye paramız sınırlı olurdu, harcayamazdık. samatya'dan yeni kapıya, oradan sahilden doğru balat'a kadar yürürdük. güzel olurdu.
tinerciler, baliciler yolumuzu keser haraç isterlerdi kimi zaman. ben de boş gezmezdim. haraç vermedim hiç bir zaman.
sigaraya ortaokulda başlamıştım, lisede tuvalette içerdik. döner sigaranın son fırtını çeken şanslı sayılırdı.
"su dumanı çeker" demişlerdi. inanmıştık. ama su dumanı çekmezdi. müd. yard. kulağımızdan disipline çekerdi.
hiç ceza almadım; çakı, sigara, çakmak, cd yakalatmama rağmen. yazılı savunmamı iyi yapardım.
güçlüydü kalemim, o yıllarda medya sektörüne atladım, çok şeyler yaptım.
üniversite için istanbulu kazanamadım. puan tuttu ama, adını bulamadım.
özet:
sevgili liseliler:
daha az 31 çekin. sadece sevdiğiniz istediğiniz işi yapmak için gayret edin.
bir sonraki yazı:
başarı basamaklarından nasıl çıkılır, merdivenden nasıl düşülür.
