+1
neyseki artik okuldaydim. agrilarimla derslere giriyor, izdirabin en kralini cekiyordum o zamanlar. 2. sinifa kadar taniyamadigim bir cok dostumu bu zamanlar tanimaya basliyordum. artik onlarla daha cok vakit geciriyor daha bi sosyallesiyordum. tabi seviliyordum verdigim mucadeleden ote. acimak degil bu, ben acinacak bi adam degildim cunki. zaten o hissi veren arkadaslarimdan hemen soguyordum. bana kalan gercek ve kalici dostluklardi. halen gorustugum, turkiyeye her izne gittigimde mutlaka evlerinde agirlandigim dostlarimin olmasida bunun en basit ornegidir
