bir orospunun hakettiği sonu

onun bu pişmanlığı, anlam verememesi beni iyice zevke getirmişti, boşalasım geliyodu, hala bunun içindeydim ve hızlanmaya başladım. bu sadece ağlamaya başladı, ben hızlandıkça bu ağladı. ben boşalıp bunun içinden çıktığımda elbiselerini giymeden sadece üstüne aldı. yüzünü sakladı. sanki kimseye gözükmek istemiyodu. aradan bikaç dk geçti. giyindi bu üstünü, başı idam cezası almış suçlular gibi öne eğik, neden yaptın bunu bana dedi. dedim sana dedim, senin için normal duygular besleyemiyorum ben dedim. kabul et sen de benimle bunun için birlikte oldun dedim. eve gitmek istiyorum dedi. uşağınız yok hanfendi dedim, düzgünce rica edin zütürürüm ben zaten dedim. işim bitti nasılsa dedim. sen şimdi sevgiline gidersin dedim, seninde benle işin bitti şimdi sıra duygusal olmakta dedim. yeter! lütfen! dedi. gittim bıraktım bunu evine. sonra bi daha ne benim ne de cenk in yanına yaklaşmadı. ayrıldılar ertesi gün. anlatamadı hiç bişey. bir huur kendi iç hesaplaşmasını yaşamalıydı, yaşıyordu da. o ilk kahkaha aslında kendinin ne halde olduğunu bilmeden atılmış bi kahkahaydı. asıl komik olan, huurnun parayla kendi vücudunu pazarlamasıydı, çok zavallıca bişeydi bu. o ilk huurya bunu anlatamamıştım ama, bugün bir tanesi çok iyi bir şekilde öğrenmişti bunu. huurlar hep böyleydi, hep çok güzel, hep çekici, hep huur!

canım sıkıldı gene, ne zaman bu olayı düşününsem yaşadığım sıkıntı gibi. yarın devam ederim.