oruç reis in hikayesinin tamamı

mısır sultanı’na gönderdi.

sultan :

"dünyada nimet hakkın gözeten ve iyilik bilir adam varsa," dedi; "oğlum oruç kapdan’dır."

bu minval üzre ağama çok dualar etti. aralarında muhabbet bir iken bin oldu. ağam, cerbe sularında avlanmaya devam etti. 5-10 parça gemi daha zaptetti.

"sandim ki dünyalar beni̇m oldu!"

biz gelelim memleket ahvaline. sultan selim han tahta oturunca, karındaşı sultan korkutla aralarında ihtilaf çıktı. sultan selim, karındaşının üzerine asker gönderdi. aramadık yer komadı, fakat sultan korkut’u bulamadı. ol zaman kapdanpaşa, i̇skender paşa idi. gayetle zalim bir adamdı. akdeniz’e çıkıp derya üzre iki kürekli bir kayık gezdirmezdi. "sultan korkut’un adamıdır" diye kaptanlara çok zulümler eyledi. ben bunları işitince, midilli’den ayrılmaya karar verdim. bir tekneye buğday yükleyip alelacele şam trablusu’na gittim. buğdayı siyah arpa ile değiştirip preveze’ye geldim. burada arpamı sattım. at, kısrak ve katır satın aldım. preveze’nin karşısında ayamavri adasına demir attım. limanda yatar 24 oturak güzel bir gemi gördüm. hayran oldum. sorup öğrendim. fettah kapdan nam bir türk’ün teknesiymiş. fettah kapdan yakınlarda ölmüş. varisleri, gemi satılsın diye buraya göndermişler. bu teknenin aşık-ı şeydası olmuştum. ne isterlerse verecektim. nihayet 6 kese akçaya uyuştum. gemiyi satın aldım. sandım ki dünyalar benim oldu! yeni tekneme bindim. diğer gemilerimi de aldım. akdeniz’i kuzeyden güneye baştan başa geçtim. cerbe adasına geldim. ağam oruç’la buluştum.

i̇ki karındaş "nereye gidelim?" diye düşünürken, tunus’a gitmeye karar verdik. dedik ki : "ömrün ahırı mademki ölümdür, bari gaza yolunda can verelim."

ben, ağam oruç, ve yahya reis, her birimiz bir gemiye binip tunus’a geldik. tunus sultanına çıktık. peşkeşlerimizi sunduk. dedik ki :

"bize ülkenizde bir yer verin. gemilerimizi orada barındıralım. hak yoluna gaza edelim. aldığımız ganimeti tunus pazarlarında satarız. müslümanlar faydalanır, ticaret gelişir. size de ganimet malından sekizde bir hisse veririz."

tunus sultanı :

"pek makul söylersiniz gaziler," dedi; "hoş geldiniz, safalar getirdiniz. ocak sizindir."

"gazan mübarek ola!.."

sultan bize halku’l-vad limanını verdi. kışı bu limanda geçirdik. baharda deryaya açıldık. 5 pare gemimiz vardı. en yürükleri benim teknemdi. sardunya adasına vardık. bir korsan gemisini zaptettik. içindeki 150 kafiri esir aldık. tam bu sırada ufukta bir gemi göründü ki, neuzubillah bursa’nın keşişdağı(*) kadar cüssesi vardı. gemilerimizden birinin kapdanı deli mehmed’di. çok yiğit bir delikanlı idi. benim sağ kolumdu. bize dedi ki :

"ey kapdan babalarım, izin verin, emredin, gidip bu gemiler devini ben alayım."