darağacında 3 fidan

sen gidince adın
nazımın mavi gözlerinde
saklı kaldı”

binlerce kez utansın deniz’im
seni asan kement
utansında boynuna takıldığı için
kendi kendini assın

denizim gemerek’ten mi
çevirdiler yolunu?
biliyor musun?
hiç ama hiç yakışmadı
kürklü boynuna ölüm

binlerce kez utansın deniz’im
seni asan kement
utansında boynuna takıldığı için
kendi kendini assın

sen uzak hayallerimin duasısın
biliyor musun?
o güzel boynuna
i̇nce ve narin gülüşler yakışır

binlerce kez utansın deniz’im
seni asan kement
utansında boynuna takıldığı için
kendi kendini assın

sömürülmemiş gözlerine
kurban olduğum
seni yakalayıp astılar mı?
bir köşede

binlerce kez utansın deniz’im
seni asan kement
utansında boynuna takıldığı için
kendi kendini assın

adımların da umut büyüttüğüm
duygularımda yitirilmemiş
gözlerini düşündüğüm
aydınlığı seviyordun
karanlıkta mı astılar seni?

binlerce kez utansın deniz’im
seni asan kement
utansında boynuna takıldığı için
kendi kendini assın.

altı mayıs neyi hatırladır
öldüğünü mü?
ölümsüzlüğünü mü?
sende biliyorsun ki deniz’im
ölmedin.

binlerce kez utansın deniz’im
seni asan kement
utansında boynuna takıldığı için
kendi kendini assın