+1
*bir pazar sabahıydı. uyandığım gibi telefonuma bakmıştım ancak o sabah derya dan mesaj gelmemişti. hayretler içerisinde kaldım ancak kötüye yormadım. uyanmamıştır herhalde diyip ilk mesajı ben attım. ancak saatler geçmesine rağmen cevap gelmemişti. işi vardır , mutlaka mantıklı bir açıklaması vardır diyip konunun üstünde durmamıştım. telefonum çaldı ve arayan arkadaşlarımdan biriydi. açtım ve o an sinirlerim alt üst olmuştu. arkadaşım derya yı bir cafe de bir erkekle gördüğünü söylüyordu. nasıl olabilirdi bu. bunca zamanımızı beraber geçirmişken , herşey mükemmel gidiyorken nasıl başka bir erkekle bi yerde olabilirdi ? üstelik bundan benım haberım yoktu. haberim var biliyorum diyerek kapattım telefonu ama kan beynime sıçramıştı. daha önce de dediğim gibi sinirlendiğimde ne yaptığımı bilen biri değilimdir. deryayı üst üste 3-4 kere aradığım halde açmaması tamamen deliye döndürmüştü beni. arkadaşımı tekrar arayıp nerede olduklarını sordum ve oturdukları mekanı öğrendiğim gibi oraya gittim. derya ya tek kelime etmeden elemanı dışarı çıkarıp bir güzel dövdüm ve derya engel olmaya çalıştı. ne yapıyorsun gibi sözler sarfederek resmen o huur çocuğunu savundu bana karşı. ağzıma geleni söyleyerek ayrıldım oradan ve sinirden ne yapacağımı bilmez haldeydim. hata mı yapmıştım bunu düşünmüyordum bile. sadece yapmıştım işte. derya sız geçen 4-5 gün öyle zor gelmişti ki bana anlatılamazdı bu...
