benimkisi garip bir aşk hikayesi

chapter 102: osbir

bu zamana kadar okududuğum agatha christie romanlarında ki gibi, izlediğim polisiye gerilim filmlerin de ki gibi takip ediyorum. elimde bir tek gazetem ekgib. neyse bu 10 dakika sonra evine gidiyor. arkadaşlarıyla buluştuğu falan yok. bekliyorum acaba çıkacak mı diye. beklerken havaya girmek için kahve alıyorum. berk binini arıyorum arabayı al gel, ezgiyi takıp edicez diyorum. olum daha var işten çıkmama diyor. ben bunu bekliyorum 20 dakika, inmiyor bu o süre içinde. sıkılıyorum bende dönüyorum eve. evde ilk defa bunun resmine bakarak osbir çekiyorum. önceden çekmeye kalktığımda çekemiyordum, kafam düşüncelere dalıyordu. bu sefer sinirli sinirli çekiyorum. bunu gibmeden akıllanmıcak dıye düşünmeye başlıyorum. akşam yemeğini yedikten sonra iniyoruz sahile halit ben altın yannan. ezgi yi görüyorum yanında 2 tane kız bir tane oğlan var. gayet sakin şekilde tebessüm ederek naber napıyosun kendine ıyı bak görüşürüz diye konuşmalar dönüyor. 5 dakika sonra mesaj atıyor bana hayırdıır küs değilmiydik biz diyor..