+1
*222 de otururken 2 tane delikanlı geldi yanıma ve dışarıda birşey konuşmak istediklerini söylediler. bende böyle lavuklardan falan pek çekinmem tereddüt etmeden çıktım dışarı. eve attığım karı onların abisinin sevdiğiymiş te bir daha onunla görmiyceklermiş beni de bilmem ne. aksi takdirde birşeyler yaparlarmış bana falan... bende alaycı bi tavırla emredersiniz abilerim diyip geçtim içeriye. içeride yine kız düşürme havalarında takılıyordum ki deryanın annesi aradı. aceleyle dışarı çıkıp telefonu açtım. deryanın mutsuz olduğunu , ayrılmamızın sebebini soruyordu. başka üniversiteye gitmek istediğini söyledi , bende onun kararına saygı duydum diye karşılık verdim. haklıydım sonuna kadar ve annesi bunun farkındaydı çünkü derya kararını vermişti.. birbirimize yine uzaktık , yine birbirimizden habersiz hayatlarımızı yaşıyorduk , yaşamaya çalışıyorduk..
