0
yıllar sonra yine o kavşakta karşılaştık. gözlerime inanamıştım. çok güzelleşmişti. yanında bir zenci vardı. sordum bu kim diye. konuşamadı ilk başta. sonra anlattı. o gün benden ayrıldıktan sonra zencinin evine gitmiş. bunu iyi bi gibmiş zenci. oktan bir yatak küf kokan bir oda. plastik sandalye ve masa. kendini bile soğutmayan bir dolap. içerisinde sudan başka hiç bir şey olmayan bir dolap. masayı camın önüne çektim önce. en azından bir şeyler yazarken etrafı izleyebilirim diye. çok üzüldüm amk ama dedim ulan buda geçer.
