1. 1.
    +1
    @4 çocukken her şey o kadar güzeldi ki hep bir umut havası vardı. sabah 5 te kalkıp karın yağıp yağmadığını merak eden perdeyi yavaşça kaldıran tek bendim her halde. hatta şuan aklıma gelirde şaşarım; karın yağıp yağmadığını sabah yatakta uzanırken araba seslerinden anlardım. şöyle ki eğer araba sesi fazla gelmiyorsa kar yağmış, arabalar her zaman ki gibi vızır vızır ise kar mar yağmamıştır.
    kar yağıp okul tatil oldu mu anam atariyi çıkarırdı oynamamıza izin verirdi. o mario yu oynarken aldığım zevki şimdi hiç bir üç boyutlu oyunda alamıyorum.
    ···
   tümünü göster