niye bu haldeyim

tabii o kadar içince mide kanaması geçirmişim.. gastrit ülsere dönmüş.. benim mideyi yıkamışlar.. falan filan.. bunların hiç birini hatırlamıyorum.. bayılmışım.. sabaha kadar serum yemişim.. arkadaşlar anlattı.. onların yalancısıyım..

tabii annemle babamda gelmişler hastaneye.. sabah uyandığımda ilk annemi gördüm.. o an dedim dıbına koyayım..bu hayatta annenden daha iyi kimse yok lan.. ne olursa olsun hep yanımda oldu.. ben fark etmesem bile.. kalkıp sarılıcaktım anneme.. ağzıma zütüme boru sokmuşlar dıbına koyıyım.. giberim dedim sarılamıcam.. ağlıyodum az kalsın..

çıktık hastaneden..

söz verdim anneme içmeyeceğim diye.. babamın yanında daha çok çalışmaya başladım.. hayat biraz güzelleşmişti sanki.. o kadın 8 aydan beri yanımda yoktu.. demek onsuz da zaman geçebiliyormuş dedim kendi kendime..