siz hiç evden kaçtınız mı lan

kapıyı çaldım, ama yavaş çalıyorum... babam geldiğimi duymasın istiyordum, görmüştü beni ama yine de yavaş yavaş çalıyorum... çok geçmeden anam açtı kapıyı, "afferin" dedi, "afferrriinnn" aynen böyle uzatmıştı o kelimeyi, içeri girdim, ayakkabılarımı çıkarıyorum, başım dahil bütün organlarım yerde, yüzüm kaldıramıyorum bile... "saatten haberin var mı" diye sordu, ne var dedim, ahmet'le, mehmet de yeni gittiler, sokağın başındaydık, sanki bir yere gittik dedim... oturduk biraz konuştuk... ne var yani dedim... babanı bilmiyor musun oğlum dedi, üfff anne dedim ama içimde de garip bir korku var... kötü bir şey olacak gibiydi... neyse merdivenleri çıktım, baktım babamın iki eli iki dizinde bana bakıyor... anam da geldi...
herkes suskun, anam babama bakıyor, babam bana, bense yerdeki halının desenlerine...

çok geçmeden somyanın gıcırtısını duydum, babam kalkmış bana doğru geliyordu...