siz hiç evden kaçtınız mı lan

kadınla göz gözeydik... ne soracak acaba diye bekliyordum... abimi soracaktı... ne diyecektim ki... söyleyeceğim binlerce yalan o bir tek yalanımı temize çekemezdi... yakalanmıştım... ne diyeceğimi kara kara düşünürken kadın hiçbir şey olmamış gibi koltukta daha rahat oturmaya ve yerini güzelleştiriyordu... kolundaki çantasını ayaklarının yanına koydu... gazetesini ön koltuğun arkasındaki yere koydu... bana bakmıyordu bile... ben beni tanımadı diye çok seviniyordum... ona bakmaktan vazgeçip yine dışarı bakıyordum... artık ne olursa olsun onunla göz göze gelmeyecektim... ki ilk mola yerinde de inecektim...

kararlıydım...

otobüs geri geri gitmeyi, bıraktı... normal ilerliyordu... otobüsle beraber ilerleyen insanlar el sallamaya devam ediyordu... bana sallayan yoktu iyi ki de yoktu ama yine de içimde keşke biri de bana el sallasa diye de geçiriyordum...

otobüs yoluna devam etti... kadında hala ses yok... benim içimde korkular... otobüs ilerliyor...