1. 201.
    0
    dördüncü bölüm

    diğer hükümler

    eğitici yayınlar

    madde 20. — hayvanların korunması ve refahı amacıyla; yaygın ve örgün eğitime yönelik programların yapılması, radyo ve televizyon programlarında bu konuya yer verilmesi esastır. türkiye radyo ve televizyon kurumu ile özel televizyon kanallarına ait televizyon programlarında ayda en az iki saat, özel radyo kanallarının programlarında ise ayda en az yarım saat eğitici yayınların yapılması zorunludur. bu yayınların % 20'sinin izlenme ve dinlenme oranı en yüksek saatlerde yapılması esastır. radyo ve televizyon üst kurulu görev alanına giren hususlarda bu maddenin takibi ile yükümlüdür.

    trafik kazaları

    madde 21. — bir hayvana çarpan ve ona zarar veren sürücü, onu en yakın veteriner hekim ya da tedavi ünitesine zütürmek veya zütürülmesini sağlamak zorundadır.

    hayvanat bahçeleri

    madde 22. — i̇şletme sahipleri ve belediyeler hayvanat bahçelerini, doğal yaşama ortdıbına en uygun şekilde tanzim etmekle ve ettirmekle yükümlüdürler. hayvanat bahçelerinin kuruluşu ile çalışma usul ve esasları tarım ve köyişleri bakanlığının görüşü alınmak suretiyle bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

    yasak ve izinler

    madde 23. — bu kanun kapsamında olan ev ve süs hayvanlarının ticaretinin yapılması, ithalatı ve ihracatı ile her ne şekilde olursa olsun, ülkeden çıkarılması ve sokulması ile ilgili her türlü izin ve işlemlerde bakanlığın görüşü alınmak kaydıyla tarım ve köyişleri bakanlığı yetkilidir. tarım ve köyişleri bakanlığının ilgili birimlerince, yıl içinde yapılan ithalat ve ihracat ile ilgili bilgiler bakanlığa bildirilir.

    koruma altına alma

    madde 24. — bu kanunun hayvanları korumaya yönelik hükümlerine aykırı hareket eden ve bu suretle bulundurduğu hayvanların bakımını ciddi şekilde ihmal eden ya da onlara ağrı, acı veya zarar veren kişilerin denetimle yetkili merci tarafından hayvan bulundurması yasaklanır ve hayvanlarına el konulur. söz konusu hayvan yeniden sahiplendirilir ya da koruma altına alınır.

    dördüncü kisim

    cezai hükümler

    bi̇ri̇nci̇ bölüm

    i̇dari para cezası verme yetkisi, cezalar, ödeme süresi, tahsil ve i̇tiraz

    i̇darî para cezası verme yetkisi

    madde 25. — bu kanunda öngörülen idarî para cezaları bu kanunun 17 nci maddesinde belirtilen denetime yetkili merci tarafından verilir.

    i̇dari para cezalarına itiraz

    madde 26. — i̇darî para cezalarına karşı cezanın tebliği tarihinden itibaren onbeş gün içinde idare mahkemesine dava açılabilir. davanın açılmış olması idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. bu konuda idare mahkemelerinin verdiği kararlar kesindir.

    i̇darî para cezalarının ödenme süresi ve tahsili

    madde 27. — i̇darî para cezalarının ödenme süresi cezanın tebliği tarihinden itibaren otuz gündür.

    ceza vermeye yetkili merciler tarafından, bakanlıkça bastırılan ve dağıtılan makbuz karşılığında verilen para cezaları, ilgilileri tarafından mahallin en büyük mal memurluğuna yatırılır. yatırılan paranın % 80'i ilgili belediyeye takip eden ay içinde aktarılır. bu para, tahsisi mahiyette olup amacı dışında kullanılamaz. bu kanuna göre verilecek idarî para cezalarında kullanılacak makbuzların şekli, dağıtımı ve kontrolü ile ilgili esas ve usuller yönetmelikle belirlenir.

    öngörülen süre içinde ödenmeyen para cezaları, gecikme zammı ile birlikte 6183 sayılı amme alacaklarının tahsil usulü hakkında kanun hükümlerine göre tah
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster