0
2 senenin sonunda puanım geldi ve adeta dünya başıma yıkıldı . %14 olan dilimin % 27 ye düşmüştü. bu durumda yapılabilecek tek bişey vardı... taşra üniversitesine gitmek.
zaten ailemin yaptığı baskılardan o kadar bunalmıştımki ankarada okuma düşüncesi son birkaç ayda uykularımı kaçırır olmuştu. o sevmediğim mahallede sevmediğim evde buhran dolu günler geçirmek istemiyordum artık. herşeyden ve en önemlisi kendimden kaçmak istiyordum. ama bunun böyle olduğunu yıllar sonra anladım. o zamanki düşüncem "gidicem özgür olucam hayatımı yaşayacam" dı.
