0
dosyayı o halde görünce beni aldı bir telaş... aha dedim yannanı yedik bu binler bu dosyayı kabul etmezler bana bi sürü iş çıkarırlar. zaten yerim dar afakanlar basıp duruyo gece vakti yollara dökülmüşüz. sabaha kadar stresten parmaklarımın kenarlarında et tırnak ne varsa kemirdim. dosyayı bari biraz kurusun düşüncesiyle dolabın önündeki fileli kese gibi bişeye koydum( ototbüslerin koltuklarında olan öte beri koymaya yarayan zımbırtı işte bilrisiniz) ama dolaın arkasında olduğumuz için huur çocuğu muavin ikide bir gelip dolabı açıyordu. dolabın kapağıda dosyayı örseliyip duruyordu bende örselemesin diye elimle sürekli dolabın kapağını engellemeye çalışıyodum. huur çocuğu muavine 50 defa durumu açıklayıp birader kapağı salma aşağıya dememe rağmen tamam deyip gibinde bile olmuyordu. böyle böyle derken sabahı ettik ve memlekete indik.
indik ve ben orda yıkıldım... gerçek anlamda yıkılmıştım...
