gececiler dertleşiyor vol 6

@1168
ağlamak iyidir panpa sakın tutayım erkekler ağlamaz deme. ağlamak zoraki gülümsemekten daha iyidir.
tabii ki kolay değil seni biliyorum da anlıyorum da.dayanabileceğin kimsenin olmaması aslında iyi bile. yani polyannacılık. çünkü kimileri var bu hayatı birinin sırtından geçinirler, kimileri var kimsesi yok ama ayaklarının üstünde durmayı sırtta olanlardan daha çabuk öğrendiği için daha çok tutunabiliyor. hayatın adaleti var mı yok mu orada benim de kelimelerim yetmez. çünkü bence de yok.o fındık beyinli sanatçı bozuntuları ayda milyarların hesabını yapar, arabalarının kaç tane olduğunu bile sayamazken biz neden hep aynı şeyleri yiyoruz, araba yerine toplu taşıma vs. kullanmak zorunda kalıyoruz ben de bilmiyorum.ama onlar torpilli diye "başlamadan bitti" diyip çekilmek yazar mı kitabımızda ? yazar mı söylesene ? yazmaz çünkü onlardaki beynin tıpatıpından bizde de var.ve onları geçmek bile istedikten sonra hiç de zor değil.en iyisi ne yap et kendine başkalarından uzak, kimsenin tanımadığı bir yerde yeni bir yaşam kur. içinde gözyaşı, acı olmasın. kahkahalar,sevinçler olsun... içinde melankolik olaylar, üzüntülü insanlar olmasın. doyasıya sonsuzluğa uçan bembeyaz güvercinler, sokakta tüm masumluğuyla oyunlar oynayan cıvıl cıvıl çocuklar olsun... hepsini kendin kur ve hiçkimsenin senin binana tuğla bile koymasına izin verme. çünkü adeta onlar "malzemeden çalar" ve depremde evi yıkan bir tuğladır aslında. domino gibi. biri yıkılır, öbür taşlar onun peşinden yıkılır.bu yüzden sadece sen yap bunları.ve bir de allahına güvenini asla kırma hatta kimsenin allah ile arana girmesine izin verme. kendin için yaşa, çevrendekiler orda kalmaya devam etsinler. sabahleyin kalkıp kendinde bir keyif çayı yapacak neşeyi bulduğun zaman, dışarı çıktığında sen dursan bile yaşamaya devam eden dünyaya bakıp gülümsediğin zaman, derdin dert olmaktan çıkıp bir mutluluğa dönüştüğü zaman anlayacaksın bu günlerinin değerini. çünkü ileride geç olabilir ve gerçekleştirmek için başkalarına ihtiyacın oluşabilir. elin ayağın tutarken yürümeyi de koşmayı da öğren. yorulursan durma, yavaş da olsa yürümeye devam et.gücünü toplayınca koşmaya başla.ama sakın durma ! durup arkana bakarsan ardından sadece seni geçmek için gelen birçok insan göreceksin. genellikle tanıdık olacaklar,"vay be arkadaşlık bu muymuş" diyeceksin kendine.bu yüzden durma. kendine bir de kız arkadaş yaptın mı,yok keyfine diyecek..

panpa bu anlattıklarım hayal değil. eğer gerçekten ister ve çabalarsan en fazla 1.5 yıl sonraki seni anlattım. bunları düşünüp tebessüm ederek cıvıl cıvıl bir güne uyanmak da sana kalmış, bunlara inanmayıp, başaramam diyip, herşeyi rafa kaldırarak aynı kapkara kalp ile sopsoğuk yatağına yatmak da.seçim senin,ben sadece seni anlattım. herkese günaydınlar.