üçüncü şahsım şiirim

gözlerin gözlerime değdi
felaketim oldun
beni seviyordun sen ama
gittin huurluk yaptın başkasını seçtin
bin gibi bir oğlan biraz irice
amın oğluymuş tanıdıklarının fikrince
daha görmedim karşımda
hele bir görsem
arka sıradakiler terk gibi hissettim şimdi
liseli binlere döndüm
ağladım

maçkadan geçmezsin sen
i̇zmirlisin ya ondan
ama ben geçsem o limandan seni görsem
hayal ederdim seni o limanda yürürken
sen sigara içmezsin ama
nefes alsan parmaklarımın ucunu yakarsın
gözlerinin yeşili içimi ısıtırdı
şimdi yokluğunda içim ürperiyor
felaket
ağlatır

akşamın romanı entel binler için
jesabel hangi somanın huursu bilmem ben
senin limanlarla işin olmaz
ama sen de gidersin
sen de benzin mum gibi gidersin
sabaha kadar godoşa döndürürsün beni
huur çocuğunun birisidir fikrimce
güldü mü gülen gözleriyle dudaklarının yerini değiştiresim gelir
hele seni hunharca duvara dayadı mı
ağzıma sıçar
boynuzlarımı kaşırım…