gececiler dertleşıyor vol 18

@841 şimdi sen böyle söyleyince aklıma geldi sıra almadan derdimi anlatmak huyum değildir ama içimde kalmasın. kardeşim dediğim ve halen daha öyle gördüğüm bir dostum var. bu adamın kız arkadaşı vardı iki buçuk sene önce filan. kız çok güzel, iyi ahlaklı, ev işlerinden anlayan, bizim bu çocuğu da seven bir kızdı. yalnız kızın ailesi aşırı şakirtti. bizim çocukla konuştuğunu öğrenince elinden telefonunu alıp hattını bile değiştirmişler zorla. arkadaşım iki seneden fazla her yolu denese de ulaşamadı kıza. ben de çok yardımcı oldum teşvik ettim kızı tekrar bulması konusunda. neyse işte geçen hafta bu adam uyurken telefon çalıyor ve kız çıkıyor diyorki ben beyza. bizim çocuğun eli ayağı titriyor tabi sen misin gerçekten filan diyor sonra başlıyorlar muhabbete. buraya kadar her şey güzel ama yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşım beni aramaz oldu bir iki haftadır. ben de çocuğa kızamıyorum şimdi çünkü yıllardır arıyordu kızı ama bir yandan da sürekli dışarı çıkıp eğlendiğimiz bir adam. kızı kıskanmak gibi algılamayın ama çok yalnız hissettim bir an kendimi. ne yapmalıyım bu duygudan kurtulmak için?

not: unlucky strike ve diğer panpalardan sıra almadığım için özür dilerim ama içimde kalmasın istedim.

edit: herkes gitmiş sanırım yarına kaldı artık neyse...