metrobüste kızılötesi ile kız kaldırdım

önceden de söylediğim gibi ahmet'in evi eminönündeydi... floryaya en kestirme ve ucuz gidiş; sirkeciden trene binmekti.. öyle oldu .. ama sirkeciye kadar yürüdüm.. rüzgar, yara ve morluklarla kaplı yüzüme adeta masaj yapıyodu.. soğuk, acılarıma iyi geliyordu.. yolda sakız aldım bir de .. ağzım alkol kokmasın diye sakındım... gidiyordum dostlarım... sevdiğime gidiyordum.. sırtladım umudumu sırtıma.. gidiyordum işte...

herşeyin planını yapmıştım.. konuya nasıl gireceğimi, ona nasıl sevdiğimi söyleyeceğimi.. jestler- mimikler ben konuşurken havalarda uçacaktı.. onu konusmamla etkilemek için ne gerekiyorsa yapmalıydım.. gar'a geldiğimde trene bindim ve uzun yolculuğum başladı.. ne zordur bilirmisiniz beyler, sevdiğinize giderken o bitmek bilmeyen lanet yollar git gide uzar .. ömürden, ömür çalar... aslısı sadece sirkeci- florya mesafesiydi gideceğim yol... yoldayken düşünmeye devam ediyordum hala, ona nasıl durumu izah edeceğimi.. onu nasıl sevdiğime ikna edeceğimi... tam hatırlamasam da çok fiyakalı sözleri beynimin bir köşesine kazıdım durdum..

yol artık beni, 'o'na doğru çekiyordu.. elim telefona gitti ve arayıp yaklaştığımı söyledim... artık buluşacağımız yeri de biliyodum.. artık dakikalar kalmıştı beyler herşeyin sonlanmasına...

dediği parka gittim ve beklemeye başladım. zaten buluşmak istediği yer istasyonun hemen arkasında kalan ufak bir parktı.. uzaktan gördüm bana yaklaşan bir silüet..