bilkentli kaşarlar toplanın hikayem var capsli

yemeği yedik. bende üstüme kalmıs bi kevaşenin verdiği matem onda ise hem bana sahip olma hem de diğerini idare etme çabası vardı. amk ne kadar anlamsız şey bu ya aklınız alıyo mu ? ne kadar gibko bi durum bu. ara sıra içimden nerdeyim ben bu kim noluyo diyorum sonra herşey aklıma geliyo. lan 2 günlük kız bana cep harçlıgı vermeye calıstı. dedim senin ananı giberim bak yanında duruyorum ayar etme beni. tamam dedi. ama kız elimi cebime attırmıyo. bana hediyeler alıyo. ve bigün eve geldim esyalarım yok. bi not var sadece yatagın üstünde. sadece bana gel yazıyo. cıktım sinirli bi şekilde gittim. yeni odamız burası dedi. kız benim eşyaları katlayıp dolaplara yerleştirmiş cici elbiseler almış. ya ben ahım şahım bi insan değilim, içinde oldugum durum korkutuyo haliyle. şaka gibi amk yaşadıklarım. 3 gün annemleri hiç aramadım. merak etmişler konsolslugu aramıslar. falan filan orasını geçiyorum. kız hepten benim sahibim sanıyo ama kendini. inanamazsın amk ya. ben bile hala inanamıyorum. neyse geceleri gibişmeye başladık. kendimi baya alkole verdim. her aksam en az 10 tane bira içiyorum ağlıyorum dağıtıyorum kendimi...