+2
montumun fermuarı açık kapatmaya üşeniyorum, biraz sonra yakacağım sigaranın çakmağını hangi cebimde arasam hangi sokağı geçtikten sonra yaksam diye düşünüyorum.
birazdan onu en sadist duygularımla gibeceğim kadının evine gideceğim ama kadının kapısını çaldıktan sonra evli bir kadının kocasının işten gelmesini beklediği gibi bana; hoşgeldin gel içeri gir demesini kabullenemiyorum. üzerimde nerden aldığımı bile bilmediğim eski bir kot, ayağımda siyah üzeri çizgili türlü pazarlıklar sonrası bornova pasajından aldığım ucuz bir ayakkabı ile çıkacağım karşısına. hayatım küçükparkın nargile kokan, parasızlıktan öğrencilerin birbirlerine karşı gülmekten başka hiç bişey yapamadığı, o küçük kasvetli cafelerde geçti. serserinin biriyim ben zoruma gidiyor artık insanların kendine roller biçmesi.
