kıyıya vuruyordu cesetlerim

Film ile ilgili hiçbirşey hatırlamıyorum, sanki beyaz dev perdede bambaşka bir film oynuyordu ve filmin konusu Ayten ile todon’du..
Ruhum sıkılmaya başlamıştı ve felaketler her zaman silsile şeklinde ve sürü halinde gezerlerdi..
Hazırlıklı olmalıydım…

Yasemin bir iş gezisi sebebiyle 1 hafta izmir’den ayrılacaktı.
Denizli’de birkaç müvekkili vardı ve onların davalarına girmesi gerekiyordu.
O bir hafta işime verdim kendimi tamamen, akşam yemeklerine doktorları çıkarmaya başladım tekrar.
Kafa dağıtmak için birebirdi bizim meslek, sosyal ilişkileri yönetmek kolay bir iş olmasa da becerdiğinizde sizi çok rahatlatan bir şeydi..
Firmada aldığım eğitimler liderlik yönümü geliştirmeye yönelikti ve çok da faydalı oldu aslında bakılırsa..
ilaç sektöründe ana amaç verilen hedefe koşmaktır, bunu nasıl yaptığınızla masa üstünde görece ilgilenilirdi, önemli olan sonuçtu..
Bir yöneticinin asli görevi ‘çalışana yapmak istemediği bir işi yaptırmaktı’..
bunu sağlamakta ki en önemli silah da stres yaratmaktı; böylece çalışanın algısı sürekli yukarılarda oluyordu, ama hayattan bezdirircesine yapılan bu uygulama çalışanları da demotive ediyordu aynı zamanda..
Kötüydü yöneticiler, acımasız görünüyorlardı..
Benim ise liderlik anlayışım daha farklıydı; hedefleri yönetmenin ana yolu bana göre duyguları yönetmekten geçiyordu ve bunun için de çok iyi bir dinleyici olmalıydınız..
Manevi yönden tatmin ettiğiniz bir çalışanın maddi hedeflere koşmaması gibi bir şey olamazdı benim bakış açımda ve bunu dile getirdiğimde haksız buluyorlardı söylediklerimi..
Hep aynı örneği verirdim onlara; Türkan Saylan…