beyler anlatsam hayatımın içine sıçan 2 kız

ama yoktu beyler mesaj filan dıbınakoyim her akşam yalvardım resmen ama kimi zaman bi cevabı bile çok görüyordu artık cidden sevmiyordu beyler yazlıktaydı o da kesin orda birini buldu kılıfı bu dedim. Ama eylülün ilk haftası mesaj attım yine nolur dön diye yine istememezlik yaptı nedenini sordum o da ben ak a kara dedikten sonra tekrar ak diyem eyenlerdenim dedi ben de bu kez mantıgını değil kalbinin sesini dinle dedim o günkü konuşmamızda bitti ve bir iki gün sonra şu mail geldi beyler hala silmedim bu mailini
biliyorum,bu yaptığım şu an canını yakıyor .
biliyorum, yaptığım şey çok yanlış.
ama özledim.
bugün odamı topladım yine.
ayrıldığımız günden beri yapmadığım iki şeyi yaptm
aldığın kolyeyi taktım ve arayıpda bi türlü bulamadığım,en sonunda senin bana vermek zorunda kaldığın parfümünü kokladım kapağından.
gözlerim dolmadan edemedim.
dolu dizgin küfrettim kendime.
i̇çimden defalarca "seni çok özledim" dedim.
en sonunda dayanamadım ve işte bunları yazıyorum.
şimdi boynumda kolyem, bileğimde senin kokun.
kokunu bilerek sıkmıyorum yastığıma;canım yanmasın diye.
yastığımın üzerindeki varlığı giderek azalıyor.
artık yastığımı duvara bitiştirmiyorum.
çünkü biliyorum ki beni o duvarlardan kurtaracak kimsem yok artık.
kolyeni günler sonra bugün taktım ilk defa.
aynada her kendimi gördüğümde gözüm kolyeye takılmadan edemedi.
alışkanlığımdın sen benim.
bittiği günden beri rüyalarıma gelmiyorsun.
daha çok özlüyorum seni.
resimlerini, resimlerimizi sildim.
geçen gün bi delilik yapıp ortaköy'e gittim.
bi başıma..
oturduğumuz banka oturdum.
aynı kumpirciden kumpir aldım.
bu sefer öyle çok koymadı ama.
muhabbette etmedi.
sonra yine taksim'e gittim.
tek başıma yürüdüm i̇stiklal'de.
sonra yine tek başıma sinemaya gittim
diriliş.
sinemeda 15 kişiydik.
sadece ben yalnız başıma izledim sinemayı.
biletimi bilerek en arkadan almadım ki insanları gördükçe canım yanmasın diye.
sanki uzağı göremeyen biriymiş gibi gittim 2.sıradan aldım biletimi.
i̇kinci sıra üçüncü koltuk..
yine de canım yandı ama.
yine kendime küfürler yağdırdım.
bak,ben daha şanslıyım işte.
en azından sevgilim beni terketmiyo.
benim canımı yakmıyo.
i̇ddayı ben kazandım bak.
seni üzdüğüm için kendimden nefret ediyorum.
bittiği günden beri cokene sadece bir defa girdim.
yine o bir mesajı okuyamadım.
ama bu sefer ne söylendim ne de o mesajı okumak için elimden geleni yaptım.
çünkü beni dinleyecek kimsem yoktu.
çok çabuk çıkardım seni hayatımdan.
oysaki bi ömür geçirmek istiyordum seninle.
yine her zamanki gibi kaçtım hayattan.
hayallerimden.
gerçektenlerden.
sevgiden.
sevgilimden.
son kez özür dilerim senden.
seni üzmeyi istemezdim.
ama ben sütün beyaz olduğuna inandıktan snra ona bi daha kara diyemeyenlerdenim.
bu yüzden sevmiyorum kendimi.
olur da bişeyler yazarsan bu adresime yaz.
hoşçakal.