http://fizy.com/tr#s/1bkdka
uyandığımda, ellerim yatağa bağlanmıştı..karşımda doğrulmaya çalıştım ama başaramadım, sonra bir de baktım ki, mine, elif ve zerzevat fatih karşımda, ellerinde joplarla duruyorlar..bir de artık nerden buldularsa, yanlarında da 3 tane zen...
neyse
* ayılalım biraz,
ne diyorduk,
evet, uyandığımda kendimi biraz tuhaf hissetim zira ben üçlüye uzanmış duruma gelmişim, üzerimde bir ağırlık var gibiydi sanki, algılarım henüz %10 açık, sabah salaklığı var, kafamı aşağı çevirmek bir iki saniye sonra aklıma geldi aq,
bir baktım ki elif de yüzü koyun yatar pozisyonda, başı göğsümde, elleri vücuduma kenetli, neredeyse tamamen üzerimde..
"noluyo la?" gibisinde öyle bir kaç saniye şapşal şapşal bakındım..çok acayip bir pozisyondayız yalnız..ben kafamı koltuğun kenarına yastık niyetine yaslamış, üçlüye boylu boyunca uzanmışım..tek ayağım yerdeki kilimle topuktan temas halinde..elif de beni aralanan bacaklarımın arasına girmiş komple, yuva gibi, başı tam boynumun hizasında, göğsümün üst tarafında..hatta öyle ki saçı başı biraz ağzıma girmiş neredeyse..o da boylu boyunca uzanmış yatıyor..
hay aq..ne lan bu sahne böyle şimdi? biraz kendime gelince serbest elimle biraz donu yoklamaya çalıştım..ulaşamıyorum ki aq tamamen enkaz altında kalmış..ama bir sıkıntı yok gibi görünüyor öyle yanardağ püskürmesi, kamyon devrilmesi, cik cik ötmesi olmamış anlaşılan..e bu iyi bir şey tabi..
ama ben bunları düşününce böyle tabi, benim metabolizma yeniden hareketlenip füze sistemini harekete geçirmeye başladım... lan lan lan lan!! kazık gibi olacak şimdi kızı uyandırır yeminlen..tam göbeğine mi ne denk geliyor zaten..hay sokucam ya..
ben bir yandan gibimi kontrol altına almaya çalışıyorum..bir yandan "ya bu şekilde uyanırsa" korkusundan kalbim gümbürdemeye başlamış, onun dizginlemeye çalışıyorum..
aq böyle kendimi sakinleştirme çabasıyla bir 10-15 dakika cebelleştim herhalde..elif o ara bi kıpırdandı..eliyle, aslında orada olmayan bir yorganı üzerine alıyormuş gibi bir hareket yaptı..tabi ben o ara tırsaklıktan altıma sıçtım desem yeridir..
nihayetinde çılgın duyularımı kontrol altına almayı başarmıştı... bu ne aq lan böyle sapık gibi... hayret bir şey ya, hani hiç de bir şey görmemiş olsak
* tamam diyecem, abazalığıma veriyorum..ama nispeten bir şeyler de yaşamışız..e bu azgınlık, bu hoyratlık niye ey little tsigalko? sorarım sana?
kendimle olan mücadelem bitince, bu sefer de başka bir sorun ortaya çıktı..
ne yapıcaktım bu şekilde?
kızı uyandırsam? nasıl uyandırıcam? sonrasında ne diyeecem..
hadi kendi uyansın desem..o kendiliğinden kalkınca ne düşünür..
öfffss..en az bir 10 dakika filan da bunun üzerinde kafa yordum..elif maşallah kuş tüyünde yatar gibi aq, tık yok, dokunmasak akşamı eder üzerimde..
neyse sonunda uyandırmaya karar verdim... uyandırırdım..sonra da bir şekilde geçiştirirdik o abuk sahneyi, ve ben de gibtir olur giderdim kaçarcasına..
hafifçe sırtına dokundum, fısıldayarak,
"elifff..elif..uyan..elif.."
önce mayışık bir hareket yaptı..sonra aniden kafasını kaldırdı, gözler kısık, surat mahmur halde yüzüme baktı..sonra dirsekleri üzerinde iyice doğrulup, an önce benim yaptığım "noluyo la?" tarzı hareketi o yaptı..
"günaydın?" dedim temkinli bir şekilde..
"günaydın?" dedi..üzerimden tamamen çekildi..