yanlızlığın ne olduğnu bugün tekrar anladım

birgün gazeteye baktığımda daha 12 yasında bir cocugun ailesine yardım etmek ve para kazanmak için çöplükte demir toplarken bir kamyonun altında kalarak can verdiğini okuduğum an kalbim niye attığını sorguladı. bizim dünya yansa umrunda olmayacak bencil, cıkarcı insanlara değil, dünyanın neresinde olursa olsun bir cocugun canı yandımı canından can gidecek insanlara ihtiyacımız olduğunu anladım. kalbimi teraziye koydum, yoktu hiçbir degeri... herkez gibi bende kendi derdimle... değişmek için ne yapmam gerekir? işte o an anladım, eger bir insan için gerçekten bir iyilik yapmak istiyorsanız, en sevdiğiniz yanınızı bir kenara bırakıp, elinizin tersiyle itmeniz gerekir. canla, başla onun için mücadele etmen gerekir... iyi bir insan olmayı istedim hep, ama zaaflarımı bir kenara itemedim. beni bir anlıkta olsa rahatlatan zevklerimi bir kenara bırakamadım... insanları düşünemedim... çünkü benim içimdeki insan sevgisini söküp alanlar, o 12 yasındaki cocugu öldürenlerle aynı kişilerdi... hayallerimizi çalanlar, bazen bir sevgili, bazen bir dost, bazense ...