+2
“Abi bu paraya ne var?”, “250 bine ne olur abi?” gibi, çoğumuzun elindeki bozuklukları bakkalın masasına vurarak sarf ettiği cümleler çocukların tüketime doğuştan ne kadar eğilimli olduğunu kanıtlar nitelikte. Elindeki parayı son kuruşuna kadar harcamak isteyen çocukların bu taviz vermez duruşu elbette ki pazarlamacıların iştahını kabartacaktı.
Pislik, başka bir şey değil.
Kapitalizmin tartışmasız zaferi etkisini her yerde göstermeye başlamış, para kazanmanın her yolu mübah olmuş, çocuklar da bundan nasibini almıştı ve bakkallarımız bu tecrübesiz kitlenin aklını çelecek renkli renkli, çoğunlukla manasız, yepisyeni ürünlerle dolmuştu.
