0
beraber çarşıya doğru yürümeye başladık. birden karşımızda tanıdık bir sima belirdi.bu efsane idi. yanında kendisinden kısa boylu, yakışıklı sayılacak bir erkek vardı.el ele tutuşmuş gidiyorlardı. beni görünce ışıl ışıl gülümsedi.
-tebrik ederim mahmut, senide i̇pek. birbirinize çok yakışıyorsunuz.
-sağol efsane bende seni tebrik ederim.
-sağol *
efsane geçtikten sonra i̇pek,e göz kırptım.
-bizimki yine iş üzerinde ha *
-öyle deme mahmut. belki o da kendisi için doğru kişiyi bulmuştur.
-nedense bu kız da kendinden kısa boyluları tercih ediyor hep. umarım o da mutlu olur. gerçi o her zaman mutlu ya *
-peki sen mutlu musun?
-evet deniz gözlüm,hem de çok.ya sen?
-bende aşkım hem de hiç olmadığım kadar. seni seviyorum.
-bende aşkım.ben de seni seviyorum.
kolumu omuzlarına dolayarak sarıldım.o da kolunu belime dolamıştı. ağır ağır mutlu yarınlara doğru yürüyordu...
