0
**
kokun sinmiş soğuk duvarlarına şehrin
herkesin gözünde seni arıyorum
yoksun…
yokluğunu salıp gitmişsin
gidişle bırakıldığın bu kentte…
susuşlarına bile yandığım soğuk dağlarımın eşkıyası
bağışlama dilemiyorum, gel demiyorum, sev demiyorum
haykırışların yankılanıp boşlukta kaybolmadı bilesin
sığındığın maviadada yaktığın ateşi görüp
yanaştırabilirsem gemilerimi
tutacağım ellerinden…
şimdi yanıyorum, kanıyorum
ve yıkılışların altında tekrar eziliyor bedenim
geç kalınmış bir soluk mu bir günün sonunda
yoksa çaresizliklerimin son çırpınışları mı bilmiyorum
kayıp adresten yazıyorum son kez
sussam yalnızlık, konuşsam ayrılık
dönsem yıkılış, dönmesem yokoluş...
şimdi ben susuyorum, yalnızlığa talip
sende sus bana
sus ki, bir daha ölmeyeyim…
