geçen gün güvenlik kulübesine ok attım diye

kar yağışını çok seviyorum. karda böyle mangal ve rakı muhabbetini ise daha çok seviyorum. her kar yağdığında mutlaka iki dilim sucuk atarım ızgaraya. geçen hafta istanbul'a kar yağdı malum. ben de zaten arada bir olan bu durumu değerlendirmek için terasa çıktım. etraf beyazlamaya başlamıştı. hemen yaktım mangalı, rakımı da doldurdum. yerler beyazladıkça kadeh de bitip tekrar beyazlıyor tabi, ooohh mis. amk bi baktım aşağıda bin kuruları çıkmış oynuyorlar karda. bağırdım tepeden, lan dedim evinize çıkın bak, örtüyü bozuyorsunuz. böyle kar yağdığı zaman o güzel beyazlığı pis ayak izleriyle bozanlardan nefret ediyorum. kartopu oynayan çocuklar da olabilir, sabahın köründe işe giden insanlar da olabilir ya da ne bileyim lastik izi bırakan bir araba da olabilir; hiç farketmiyor, hepsini gırtlaklayasım geliyor. baktım binler dinlemiyorlar lafımı, hiç oralı bile olmuyorlar, öyle mi, öyle dedim amk. salladım tepeden oku bunlara. hava biraz rüzgarlıydı, iyi nişan alamamışım, oradan geçen birinin yanına düştü dalga. bu ne hocam diye bağırdı. dedim deney yapıyoruz, dur bekle geliyorum almaya. aşağı indim, bi baktım herif aynı çöpçüler kralı filminde ayşen gruda'nın kaçak sigara satan ortanca abisini canlandıran adama benziyor amk, eşgal çok ağır. abi dedim kusura bakma, bilimsel çalışma var da yukarıda. kaptım oku elinden, fazla oyalanmadan çıktım yukarı.

sonra doldurdum bi duble rakı daha. mangal geçmek üzereydi. hazır geçmeden kıbrıs'tan bi arkadaşımın getirdiği hellim peynirinden attım ızgaraya. ağır ağır kızarır diye düşündüm ve o an aklımdan geçti; ulan dedim okçu, iyi ki vurmadın lavuğu yanlışlıkla. eskaza mevzu falan çıksa kavga da edilmez bu muallakyle; teyp hırsızlığıyla ayakkabı boyacılığı yapan kardeşleri çıkabilirdi her an bir yerlerden. gülümsedim sonra, dolu bir yudum daha aldım rakıdan ve sigara yakıp yağan karı seyretmeye devam ettim. çocuk sesleri kesilmişti ve kar biraz daha hızlanmıştı; ayak izleriyse karla dolup örtülüyordu usul usul