kızlara yanaşmak için teferruata gerek yok

devam ediyorum. lise yıllarımda annemlerin sürekli bana birşeyler almasından bunalmıştım kendi başımın çaresine bakmak arzusu doğmuştu içimde. kafama şöyle bi düşünce yerleştirdim: arkadaşlarım ve ailem olmadan param çar çur olsun hiç önemli değil gibip kendi alışveriş deneyimimi edineceğim. yaz mevsimi hava yakıcı terden don mon kalmamış ıslak amk. bi mağazaya girdim. kız yanaştı ve nasıl bir şey aradığımı sordu. önce terledim duymazlıktan geldim ama peşimden geldi. dudağımı ısırdım. teşekkür ederim bakıyordum ifadesini kullandım. aa kız peki yardım isterseniz burdayım dedi ve gitti. kendime güvenim geldi. içerde dilediğimce dolaştım bir iki şey seçtim. sonradan bunları giydim mi giymedim ama kendim bir şeyler yaptım. şimdi istediğimi rahatça alıyor ve bunları üzerime yakıştırıyorum.